۱۳۸۸/۳/۱۵

فاصله ی دو نسل، فاصله ی تجربه و ادعا

گیتارم صدای گزگز میداد. برای تعمیر بردمش بازار انقلاب، پیش استاد تعمیرکار جوانی که می گفتند اونقدر در کارش ماهره که حتی مشتری از تهران داره! گیتار رو بهش نشون دادم و گفتم این قبلا یه گیتار "سیم فلزی" بوده. اینو که گفتم، گیتار رو یه بررسی حسابی کرد و گفت: نه! این گیتار نمی تونسته سیم فلزی داشته باشه!! هیچی نگفتم فقط پرسیدم چقدر تعمیرش طول می کشه، گفت باید یک هفته پیشم بمونه!
از خیرش گذشتم. ساز رو برداشتم و بردم پیش استاد پیری به نام آقای "رحیمی". این بار از سیم فلزی بودن گیتار حرفی نزدم ولی اون خودش با یه نگاه کوتاه به ساز، قاطعانه گفت: خوب، این در اصل یه گیتار سیم فلزی بوده!!
مبهوت از این اظهار نظر، ازش زمان لازم برای تعمیر رو پرسیدم گفت همین الان درستش می کنم ببرش ! و واقعا هم درستش کرد و نیم ساعت بعد بهم تحویلش داد!
برای استاد رحیمی و همه ی استادهای پا به سن گذاشته ی بی ادعا طول عمر آرزو می کنم که ده ها استاد جوان امروزی با هزار و یک ادعا، هنوز نمی تونن به گرد پای اون ها هم برسند تا چه برسد به این که پا جای پای اون ها بذارند.

 
پرتوک © 2008. Design: ~ Sweet Baby Girl