حرمت نان

تو اتوبوس بودم. دختر خانم جوان خوش بر و رو وشیک و مرتبی روی صندلی مقابلم نشسته بود. مانتو تنگی پوشیده بود و شال نازک و شل که بیشتر موهاش هم از پشت و جلوش ریخته بود بیرون.
چند تکه نون خشک کف اتوبوس ریخته بود. از بین اون همه آدم تو اتوبوس، فقط این خانم خم شد و تکه نون ها رو از زمین برداشت که گوشه ای بذاره تا لگد نخوره و به عبارتی بهش بی حرمتی نشه. جالب این بود که اون خطی که من سوار شدم پر بود از زنان چادری !
کیف کردم از این رفتار. به یاد نصیحتی که از بچگی تو گوشمون بود افتادم. این که اگه نونی توی راه افتاده بود، برش دارین و ببوسین و یه گوشه ای بذارینش.
نسل ما که این نصیحت رو به کلی فراموش کرده. نسل جدید هم اصلا چیزی ازش نشنیده و مطمئنم اگه اینو بشنوه فقط پوزخندی تحویلمون میده.
امروز بعد از سال ها این رفتار رو از یه نفر کم سن تر از خودم دیدم و کمی امیدوار شدم به موندن اخلاقیات در جامعه.